Ady100

Száz éve halt meg, 1919 január 27-én. Azóta is él.

Az Ady100 FB-csoportban mostanában különböző nyelveken lehet Ady-versfordításokat látni. Ez egy holland vers, én fordítottam-fordítgattam: Akik mindig elkésnek // Altijd te laat

Endre Ady was de dichter die zei dat het leven leeft en leven wil. Op 27 januari 2019 is het honderd jaar geleden dat hij stierf. Ter herinnering aan deze grote ziel is er op FB een groep Ady100, waar o.a. vertaalde gedichten van Ady worden voorgelezen. Deze bijdrage verscheen afgelopen week:

Altijd te laat

Voor alles zijn wij steeds te laat
De reis naar hier duurt vast heel lang
vermoeid en triest is onze gang
Voor alles zijn wij steeds te laat

Zelfs rustig sterven lukt ons niet.
Wanneer de Dood ons straks bezoekt
ontbrandt ons hart in rode gloed.
Zelfs rustig sterven lukt ons niet.

Wij zijn voor alles steeds te laat.
Verlaat zijn onze dromen en successen,
ons veilig thuis, de rust en onze kussen.
Voor alles zijn wij steeds te laat.

 

Ady Endre: Akik mindig elkésnek
Endre Ady: Altijd te laat (Vertaling: R.R. Hermán Mostert)

 

Péter Demény: Lofdicht

De dictator heeft alleen het beste met je voor,
hij kan er niets aan doen,
dat hij als enige weet
wat goed voor je is.
Om die reden moet hij
soms iemand doden,
soms meerdere iemanden –
de waarheid heeft immers
zoveel vijanden!
Iedereen kan toch begrijpen
dat je niet overal
rekening mee kunt houden
– met families, rechten,
het leven, en andersoortige
pietluttigheden, terwijl
de eer van het vaderland
op het spel staat.
En niemand hoeft mij te vertellen
dat de dictator niet
het allermeeste lijdt
onder de offers voor het rechte pad.
Maar heeft er ooit iemand
rechte paden zonder offers gezien?
Alleen de teerhartigen, die
te laf zijn om het leven
van anderen te offeren voor het
algemeen belang.
Dictators zijn niet weekhartig.
Dictators zijn grote kenners en verliezers
der waarheid.
Het ligt immers in de lijn der dingen
dat er met de tijd steeds minder zijn,
die de waarheid kennen, en weten
wat goed voor je is.

 

Péter Demény: Lofdicht

Demény Péter: Dicséret (2017)

Vertaling: Rebekka Hermán Mostert

János Pilinszky: Ik geloof

Ik geloof, dat ik je liefheb;
Met gesloten ogen ween ik omdat jij leeft.
Toch worden echter, zoals je ziet
door goden, stof, en tijd
zware hobbels opgeworpen tussen jou
en mij
zodat ik soms gegrepen word
door Liefde’s hoogtevrees
en benepen ongerustheid.

Dan kruip ik in bed vol angst,
zoals de natuur vreest rond middernacht,
geluidloos en zonder teken.

En daarna
geloof ik opnieuw, dat wij bij elkaar horen,
zodra ik mijn hand in jouw hand heb gelegd.

 

János Pilinszky: Ik geloof
Pilinszky János: Azt hiszem (Szálkák: 1971-1972)

Vertaling: RR Hermán Mostert